Shibuya, Tokyo Walking Tour – HDR 4K 60fps with Captions by Prowalk Tours

This walking tour of Shibuya, Tokyo was filmed on Saturday March 30th, 2025 starting at 12:35 PM at the the busiest cross walk in the world, the Shibuya Scramble Crossing commonly known as Shibuya Crossing.

🗺️Map of the Walk – https://www.google.com/maps/d/u/0/edit?mid=1Ch3OSOCXvaB-IVPl1F371DYCb5KcC1w&usp=sharing 🗺️

🔻𝗩𝗶𝗱𝗲𝗼 𝗧𝗶𝗺𝗲𝗹𝗶𝗻𝗲 𝗟𝗶𝗻𝗸𝘀🔻
0:00 Intro and Map
*1:01 Shibuya Scramble Crossing*
*8:04 Center Gai Street*
14:22 Spain-zaka Slope
25:15 Center Gai Street
31:24 Hyakkendana
36:48 Dogenzaka-dori Ave.
40:35 Shibuya Mark City
51:26 Shibuya 109
55:34 Shibuya Crossing
58:29 Miyashita Park
1:11:22 Meiji-dori Ave.
1:19:44 Cat Street Area
*1:36:00 Takeshita Street*
2:01:11 Meiji-dori Avenue
2:04:57 Omotesando-dori
2:10:31 Meiji Temple Entrance Gate
*2:24:14 Meiji Jingu*

✔️Let’s connect✔️
➤Facebook: https://www.facebook.com/Prowalks
➤Instagram: https://www.instagram.com/prowalktours
➤E-mail: travel@prowalks.com

================================================================================
🌎Complete List of Walks: http://www.prowalks.com/videos 🌎
📢 𝗣𝗹𝗲𝗮𝘀𝗲 𝗦𝘂𝗯𝘀𝗰𝗿𝗶𝗯𝗲! 📢 – https://www.youtube.com/c/ProWalks?sub_confirmation=1
🔷 Help with a donation! – https://www.paypal.me/Prowalks 🔷
🔶 Support me on Patreon – https://www.patreon.com/Prowalks 🔶
🟥 Become a Member – https://www.youtube.com/channel/UCNzul4dnciIlDg8BAcn5-cQ/join 🟥
👕Merchandise – https://teespring.com/stores/prowalk-tours 👕
================================================================================

🔷THE EQUIPMENT I USE🔷
Amazon Storefront: https://www.amazon.com/shop/prowalktours
🎥Camera: Sony a7siii:
Camera Lens: https://amzn.to/3UtuZUm
🎬Gimbal: https://amzn.to/3FsDye5
🎤Microphone: https://amzn.to/3lYW5CI
🎧In-Ear Monitors: https://amzn.to/2DBdS1D
🎦Drone: https://amzn.to/3jYMiuR

For the best viewing experience, be sure to watch on a large smart TV like the Samsung Frame. Closed Captions [CC] which include historical facts and descriptions are available in all languages. This tour was filmed using amazing Binaural Audio 🎧 which is a method of recording sound that uses two microphones, arranged with the intent to create a 3-D stereo sound sensation for the listener of actually being there.

No part of this video may be used for personal or private use without written permission from Prowalk Tours. I will not remove a copyright strike after one has been issued.

#Shibuya #ProwalkTours #Walkingtour

Kalimi Shibuya në Tokio njihet si vendkalimi më i ngarkuar i këmbësorëve në botë. Mjetet që vijnë nga të gjitha drejtimet ndalojnë për të lejuar këmbësorët të përmbytin të gjithë kryqëzimin. Tre ekrane të mëdha video të montuara në ndërtesat aty pranë kanë pamje nga vendkalimi. Statuja e Hachikō, një Akita japoneze e famshme për besnikërinë ndaj pronarit të tij, është një vend takimi i zakonshëm, i cili është pothuajse gjithmonë i mbushur me njerëz. Duke pasur parasysh trafikun e tij të rëndë dhe sasinë e reklamave, vendkalimi krahasohet me Times Square në New York City. Kalimi u përurua në vitin 1973. Anketa SOTO Outdoor Media 2012 vlerësoi se 1.5 milionë këmbësorë përdorin vendkalimin në javë. Qendra Gai filloi si një rrugë e ndërtuar mbi kanale që përshkojnë lumin Udagawa. Rruga e ngushtë tani është e njohur për blerje me shumë emra markash. Ka gjithashtu shumë pika të ushqimit të shpejtë dhe klube nate. Emri Center Gai supozohet se u dha sepse rruga është qendra e Shibuya. Shpati Spain-zaka është quajtur kështu për shkak të arkitekturës së frymëzuar spanjolle përgjatë korsisë. Korsia e tullave është rreth 100 metra e gjatë dhe e njohur për arkitekturën e saj të lezetshme dhe restorantet e kuzhinës ndërkombëtare. Ky është një klub i njohur dhe vend ngjarjesh. Mandarake është një dyqan i famshëm koleksionesh i mbushur me manga, anime, lodra të koleksionueshme dhe mallra të tjera. Hands është dyqani më i madh i mallrave shtëpiake në Tokio. Ky është një oaz i njohur i gjelbërimit mes rrugëve të mbushura me turma të Shibuya-s, të përmbytura nga neoni. Shibuya është një nga repartet speciale të Tokios. Shibuya është një qendër kryesore tregtare dhe financiare në qytet. Dyqanet mega shesin të gjitha llojet e suvenireve dhe mallrave për turistët. ABC-Mart është një dyqan i njohur këpucësh dhe veshjesh sportive ku mund të gjeni emra markash me një zbritje. MEGA Don Quijote i Shibuya është më i madhi në Tokio dhe krenohet me një nga përzgjedhjet më të mëdha të produkteve Don Quijote në Rajonin Kanto. Emri Hyakkendana do të thotë ‘100 dyqane’. Kjo ‘backstreet’ ruan një pjesë të hijeshisë së vjetër të kësaj zone. Ndërtesa me tulla është një restorant Tajvanez Reikyo, i themeluar në vitin 1955. Rrugët e ngushta këtu fshehin shumë restorante të vogla autentike. Vitin e kaluar pati sugjerime që këtu mund të bëhej një projekt rinovimi urban. Për fat, lagjja e rrëmujshme dhe e çuditshme ka mbetur vetëm për momentin. Kjo rrugë e zënë është një tjetër vend kryesor për të bërë pazar në Shibuya. Shibuya Mark City është një kompleks i madh dyqanesh, hotelesh dhe restorantesh të lidhur me stacionin Shibuya. Toritake është një institucion në Shibuya – një kafene joformale që shërben hell pule dhe ngjala të gatuara në pelte ose të ziera në miso. Kjo është një zonë e mirë për të provuar mish dhe peshk tradicional të pjekur në skarë – shumë restorante kanë menu në anglisht. Do të gjeni gjithashtu restorante që shesin ramen dhe supa dhe shërbejnë uiski japonez. Aktualisht jemi në një lagje ngjitur me stacionin Shibuya, një nga më të ngarkuarit në botë. Renga është e njohur për mishin e saj të gatuar në një furrë të ndërtuar me tulla. Shibuya Mark City është aq i gjerë sa që shpesh konsiderohet një mini qytet brenda një qyteti. Është e pamundur të jesh i uritur kur endesh në këtë zonë! Shibuya 109 u projektua si një "Komunitet i modës" që përmban dyqane të vogla me pakicë që synojnë konsumatorët femra të hershme të viteve ’30. Emri i ndërtesës, 109, është një formë e lojës së fjalëve dhe është marrë nga karakteret japoneze tō (që do të thotë 10) dhe kyū (9) si në Tōkyū. Që nga 1 janari 2024, Shibuya Ward ka një popullsi të vlerësuar prej 230,609 në 142,443 familje dhe një dendësi popullsie prej 15,262.01 njerëz për km2. Rreth 3,000 njerëz përdorin vendkalimin Shibuya në të njëjtën kohë. Nuk ka pothuajse asnjë humbje të trafikut në këmbë në vendkalim gjatë natës ose herët në mëngjes. Stacioni Shibuya është stacioni i katërt hekurudhor më i ngarkuar në Japoni dhe në botë. Miyashita Park është një qendër tregtare e vendosur në një nga hapësirat e pakta të gjelbra brenda lagjes së biznesit të Shibuya. Kompleksi tregtar ka një park në çati. Ky emër i rrugës përkthehet si Rruga e Drunkard’s Alley. Në nivelin e tokës pranë parkut Miyashita ka një varg restorantesh që shërbejnë mish viçi japonez, ramen, smoothie dhe ushqime të stilit evropian. Planet e Nike për të blerë emrin e Miyashita Park dhe për ta riemërtuar atë "Miyashita Nike Park" shkaktuan polemika në vitin 2008. Stacioni Shibuya u hap për herë të parë si një ndalesë në linjën Shinagawa në 1885. Ky është një dyqan gjigant CD nëntëkatësh që u ndërtua në vitin 1995. Ndërmjet viteve 1925 dhe 1935, qeni legjendar Akita i quajtur Hachikō priti pronarin e tij të vdekur, duke u shfaqur në stacionin Shibuya pikërisht kur treni i tij duhej të pritej për nëntë vjet. Lagje dhe rrethe të dukshme të Shibuya përfshijnë Harajuku, Ebisu, Omotesandō, Yoyogi dhe Sendagaya. "Shibuya" përdoret gjithashtu zakonisht për t’iu referuar zonës përreth Stacionit Shibuya, e njohur si një qendër kryesore për modën dhe kulturën rinore japoneze dhe një nga zonat më të njohura të jetës së natës në Tokio. Chosen-ji është një tempull budist. Shibuya ishte historikisht vendi i një kështjelle në të cilën familja Shibuya banonte nga shekulli i 11-të deri në periudhën Edo. Kjo rrugë tregtare është plot me marka të stilistëve si Desigual dhe Vans. Këtu, ne zhytemi përsëri në rrugët anësore më të vogla të Shibuya me restorante karakteristike. Të mbyllura për makina, këto rrugë janë vende të këndshme për të ngrënë në afresk. Pas hapjes së Linjës Yamanote në 1885, Shibuya filloi të shfaqej si një terminal hekurudhor për Tokion jugperëndimore dhe përfundimisht si një qendër kryesore tregtare dhe argëtuese. Fshati Shibuya u inkorporua në 1889 nga bashkimi i fshatrave Kami-Shibuya, Naka-Shibuya dhe Shimo-Shibuya brenda kontesë Minami-Toshima. Fshati Shibuya mbulonte territorin e zonës moderne të Stacionit Shibuya, si dhe zonat Hiroo, Daikanyama, Aoyama dhe Ebisu. Shibuya u bë një qytet në vitin 1909. Ky është një dyqan i ri pazar me dyqane kafeje dhe ushqimesh gjithashtu. Qyteti i Shibuya u bashkua me qytetet fqinje të Sendagaya (që përfshinin zonat moderne Senda, Harajuku dhe Jingumae) dhe Yoyohata për të formuar repartin periferik Shibuya-ku pasi u zhyt në qytetin e Tokios në vitin 1932. Kjo rrugë është e njohur për dyqanet e saj ekscentrike rinore shitjen e rrobave dhe aksesorëve me ngjyra. Ka disa artikuj të bukur të modës në shitje. Kjo rrugë është gjithashtu një parajsë për ata që kanë një dhëmb të ëmbël me oferta si krepa me sheqer dhe smoothie. Tezgat me ngjyrë karamele shesin të gjitha llojet e ëmbëlsirave. Strawberry Fetish është një nga pikat ushqimore më të famshme të rrugëve dhe shet luleshtrydhe dhe rrush të freskët të spërkatur me sheqer në një shkop. Në fundjavë dhe gjatë pushimeve shkollore, adoleshentët e Tokios zbresin në këtë rrugë. Rruga është 400 metra e gjatë dhe gjithmonë shumë e mbushur me njerëz. Një nga dyqanet më të njohura dhe më jetëgjata në rrugë është Paris Kids, i cili u hap në vitet 1970. Në dyqanin e lodrave me kapsula, mund të gjeni qindra makina gachapon të cilat janë mini-makina shitëse që shpërndajnë lodra të vogla. Në Gamaro GangJung, mund të provoni ushqime të njohura koreane në rrugë si qentë e misrit dhe një top djathi me ngjyrë ylberi që është bërë një hit viral. Mbi Fetish Strawberry është Totti Candy Factory që shet karamele gjigante pambuku ylber, e cila është bërë një nga gjërat më të instagramueshme për turistët që vizitojnë Tokion. Marion Crêpe është dyqani më i gjatë i krepëve në Japoni. Në Santa Monica, ju mund ta kombinoni krepin tuaj me çaj flluskë për të mbingarkuar ëmbëlsi! Edhe pse ka disa dyqane zinxhir këtu, shumica e dyqaneve janë në pronësi të pavarur. Rruga Takeshita është një vend i mirë për të marrë disa suvenire të lira, të gëzuara dhe të çuditshme nga grimi deri te produktet shtëpiake. Kitarat japoneze Fender tani janë të koleksionueshme falë numrit të tyre të ulët të prodhimit dhe karakteristikave të veçanta. Shibuya u bë një repart i posaçëm urban sipas Aktit të Autonomisë Lokale në 1947. Nëse rruga Takeshita ju duket pak e madhe, ky është një vend tjetër i mirë për të bërë pazar dhe ushqim të lehtë. Linja Tokyu Toyoko u hap në vitin 1932, duke e bërë Shibuya një terminal kyç midis Tokios dhe Yokohama. Kjo është hyrja në kompleksin e faltoreve që mbulon një sipërfaqe prej 70 hektarësh (170 hektarë). Kjo parajsë e mrekullueshme natyrore është e mbuluar nga një pyll me gjelbërim të përhershëm. Në këtë pyll ka 120,000 pemë të 365 llojeve të ndryshme. Këto fuçi sake iu dhuruan faltores si oferta gjatë ceremonive dhe festave fetare. Thuhet se pirja e hirit është një mënyrë për të arritur lumturinë dhe për t’u afruar me perënditë dhe hyjnitë. torii është një hyrje që shënon kalimin në një hapësirë ​​shpirtërore. Pemët në këtë pyll u dhuruan nga njerëz nga të gjitha pjesët e Japonisë kur u themelua faltorja. Para se të hyni në faltore, mund të pastroni duart dhe gojën këtu në chozuya. Ndërtimi i kompleksit filloi në vitin 1915. Këtu, vizitorët mund të shkruajnë lutje që më pas varen rreth pemës. Ne jemi në zonën e brendshme, e cila është e përqendruar në ndërtesat e faltores dhe përfshin një muze thesari që strehon artikujt e Perandorit dhe Perandoreshës. Kjo është një faltore Shinto kushtuar shpirtrave të hyjnizuar të perandorit Meiji dhe gruas së tij, perandoreshës Shōken. Faltorja u ndërtua në stilin tradicional nagare-zukuri, duke përdorur kryesisht selvi japoneze dhe bakër. Beqarët dynden te ky ‘çift’ pemë për t’u lutur për dashuri dhe martesë dhe shumë besojnë në fuqinë e saj. Ndërtesa origjinale u shkatërrua gjatë sulmeve ajrore të Tokios të Luftës së Dytë Botërore. Përsëritja e tanishme e faltores u financua përmes një përpjekjeje për mbledhjen e fondeve publike dhe përfundoi në tetor 1958.